۱. برنج (Oryza sativa)
زمان بهینه:
– قبل از کاشت: در زمان آمادهسازی زمین، روی را اضافه کنید.
– مرحله تیلر فعال: دوباره در حدود ۳۰-۳۵ روز بعد از نشاکاری روی را اعمال کنید.
روش کاربرد:
– کاربرد خاکی: ۱۰-۱۵ کیلوگرم در هکتار روی سولفات را در خاک بالا اضافه کنید.
– اسپری برگی: در مرحله تیلر با محلول ۰.۵-۱٪ روی سولفات اسپری کنید و دوباره در زمان شروع خوشهدهی.
علائم کمبود:
– رشد کوتاه: به ویژه در گیاهان جوان مشهود است.
– کلروز بین رگبرگها: زرد شدن برگها بین رگبرگها.
– کاهش عملکرد دانه: کمبود روی میتواند منجر به کاهش ۲۰٪ عملکرد شود.
اطلاعات فنی:
– غلظت روی در خاک بهینه: ۱-۲ میلیگرم در کیلوگرم.
– کاربرد برگی میتواند منجر به افزایش ۱۵٪ عملکرد دانه شود.
منبع:
– یوشیدا، س. (۱۹۸۱). “اصول علوم زراعی برنج.” موسسه بینالمللی تحقیقات برنج.
۲. سیب (Malus domestica)
زمان بهینه:
– اوایل بهار: قبل از مرحله گلدهی روی را اعمال کنید.
– اواخر تابستان: یک کاربرد دیگر بعد از تشکیل میوه.
روش کاربرد:
– کاربرد خاکی: ۵-۱۰ کیلوگرم در هکتار روی سولفات را در اوایل بهار اعمال کنید.
– اسپری برگی: از محلول ۰.۵-۱٪ روی سولفات زمانی که برگها کاملاً باز شدهاند (حدود اواسط مه) استفاده کنید.
علائم کمبود:
– پیچیدگی برگها: تغییر شکل برگهای جوان.
– رنگپریدگی برگ: زرد شدن و پیچیدگی که منجر به کاهش فتوسنتز میشود.
– کاهش اندازه میوه: سیبهای کوچکتر با توسعه رنگ ضعیف.
اطلاعات فنی:
– سطح روی خاک باید در حدود ۰.۵-۱ میلیگرم در کیلوگرم حفظ شود.
– کاربرد برگی در دوره رشد بحرانی میتواند کیفیت میوه را ۱۵-۲۰٪ بهبود بخشد.
منبع:
– ریواس، م. ج. و همکاران (۲۰۰۴). “اثر کاربرد برگی روی بر درختان سیب.” *تحقیقات تولید میوه*.
۳. بادام (Prunus dulcis)
زمان بهینه:
– فصل خواب: در اواخر زمستان (ژانویه-فوریه) روی را اعمال کنید.
– رشد بهاری: یک کاربرد دیگر در زمان شکوفایی جوانهها.
روش کاربرد:
– کاربرد خاکی: ۱۰-۱۵ کیلوگرم در هکتار روی سولفات را در خاک بگنجانید.
– اسپری برگی: محلول ۰.۵-۱٪ روی سولفات در زمان رشد فعال.
علائم کمبود:
– زرد شدن برگها: به ویژه در جوانهها.
– توسعه ضعیف میوه: میوههای کوچکتر و کمتر تولید میشود.
اطلاعات فنی:
– غلظت روی خاک باید در حدود ۰.۵ میلیگرم در کیلوگرم باشد.
– کاربرد روی میتواند عملکرد میوه را تا ۲۰٪ افزایش دهد.
منبع:
– آلوای، آ. ک. و همکاران (۲۰۰۰). “اثر کاربرد روی بر بادام.” *علم باغبانی*.
۴. مرکبات (Citrus spp.)
زمان بهینه:
– اواخر زمستان/اوایل بهار: قبل از شروع رشد جدید.
– اوایل تابستان: برای یک تقویت دیگر بعد از گلدهی.
روش کاربرد:
– کاربرد خاکی: ۱۰-۲۰ کیلوگرم در هکتار روی سولفات، بهویژه در خاکهای شنی.
– اسپری برگی: ۰.۳-۰.۵٪ روی سولفات در زمان گسترش برگهای جدید (مارس-آوریل).
علائم کمبود:
– نقاط روی برگ: زردی و لکهدار شدن.
– کاهش نیروی درخت: رشد کندتر و گلهای کمتر.
– کیفیت ضعیف میوه: میوههای کوچکتر با محتوای قند پایینتر.
اطلاعات فنی:
– سطح روی خاک باید حداقل ۱ میلیگرم در کیلوگرم باشد.
– کاربرد برگی میتواند کیفیت میوه و مقاومت در برابر بیماریها را بهبود بخشد.
منبع:
– گونزالس، م. و همکاران (۲۰۱۲). “اثر روی بر درختان مرکبات.” *مجله تغذیه گیاهی*.
۵. پسته (Pistacia vera)
زمان بهینه:
– اوایل بهار: قبل از شکوفایی (مارس).
– اواخر بهار: پس از تشکیل میوه برای یک کاربرد دیگر.
روش کاربرد:
– کاربرد خاکی: ۱۵-۲۰ کیلوگرم در هکتار روی سولفات.
– اسپری برگی: محلول ۰.۵-۱٪ روی سولفات در زمان گلدهی.
علائم کمبود:
– رشد کوتاه: برگهای کوچکتر و نرخ رشد کاهش یافته.
– کلروز برگ: زرد شدن برگها، به ویژه در رشدهای قدیمیتر.
– کاهش تشکیل میوه: تعداد کمتری از آجیلها تولید میشود.
اطلاعات فنی:
– غلظت روی در خاک باید در حدود ۰.۵ میلیگرم در کیلوگرم باشد.
– کاربرد روی به موقع میتواند عملکرد را تا ۳۰٪ افزایش دهد.
منبع:
– خالد، م. ج. و همکاران (۲۰۱۵). “کمبود روی در پسته: اثرات و راهحلها.” *مجله علوم کشاورزی*.
۶. گندم (Triticum aestivum)
زمان بهینه:
– در زمان کاشت: روی را در بستر بذر بگنجانید.
– مرحله تیلر: حدود ۳۰-۴۰ روز بعد از کاشت.
روش کاربرد:
– کاربرد خاکی: ۱۰-۲۰ کیلوگرم در هکتار روی سولفات، در عمق ۱۵ سانتیمتری خاک بکارید.
– اسپری برگی: محلول ۰.۵٪ روی سولفات در مرحله تیلر.
علائم کمبود:
– کلروز بین رگبرگها: زرد شدن برگها، به ویژه در برگهای جوانتر.
– کاهش تعداد تیلرها: تعداد کمتری تیلر منجر به کاهش عملکرد میشود.
– کیفیت ضعیف دانه: محتوای پروتئین و اندازه کمتر.
اطلاعات فنی:
– غلظت روی خاک باید در حدود ۱-۲ میلیگرم در کیلوگرم باشد.
– کاربرد روی میتواند عملکرد گندم را تا ۲۰٪ افزایش دهد.
منبع:
– آلوای، ب. ج. (۲۰۰۸). *روی در خاکها و تغذیه گیاهی*. انجمن بینالمللی روی.
راهنماییهای عمومی برای کاربرد روی
۱. آزمایش خاک: آزمایشهای خاک برای ارزیابی سطوح روی موجود و تعیین نیاز به مکملسازی انجام دهید.
۲. اشکال روی: روی سولفات بهطور گستردهای استفاده میشود، اما اشکال کلاته ممکن است در برخی شرایط خاکی بهتر باشد.
۳. زمانبندی کاربرد: زمانبندی اهمیت دارد؛ روی را در مراحل کلیدی رشد اعمال کنید تا جذب و کمبود آن را به حداقل برسانید.
۴. کوددهی متعادل: اطمینان حاصل کنید که دیگر عناصر غذایی نیز متعادل هستند، زیرا نیتروژن و فسفر میتوانند بر دسترسی روی تأثیر بگذارند.
۵. کشت همراه: به کشت گیاهان همراهی فکر کنید که ممکن است به بهبود محتوای مواد مغذی و دسترسی آنها کمک کند