تأثیرات روی بر سیب
نقش روی: روی (Zn) یک ریز مغذی ضروری است که نقش بسیار مهمی در فرآیندهای فیزیولوژیکی در درختان سیب ایفا می‌کند. سطوح کافی روی، فعالیت آنزیم‌ها، سنتز پروتئین و سنتز اکسین‌ها، که هورمون‌هایی حیاتی برای رشد و توسعه می‌باشند، را افزایش می‌دهد. وجود سطوح کافی روی باعث رشد قوی و ساختار درختی مستحکم می‌شود که می‌تواند بار میوه بیشتری را تحمل کند. تولید کلروفیل و فتوسنتز: روی برای تشکیل کلروفیل ضروری است. سطوح کافی روی منجر به داشتن برگ‌های سبز سالم می‌شود که برای فتوسنتز حیاتی هستند. این فرآیند به‌طور مستقیم بر کیفیت و کمیت میوه تأثیر می‌گذارد. فعالیت بیشتر فتوسنتزی منجر به افزایش تجمع کربوهیدرات‌ها می‌شود که به بهبود اندازه و طعم میوه کمک می‌کند. کیفیت بهبود یافته میوه: سیب‌هایی که سطوح کافی روی دارند، رنگ، طعم و نگهداری بهتری از خود نشان می‌دهند. محتوای کلروفیل به بهبود رنگ میوه‌ها کمک می‌کند، در حالی که سطوح کافی کربوهیدرات به بهبود شیرینی و طعم کلی میوه‌ها کمک می‌کند. مقاومت در برابر بیماری‌ها: سطوح کافی روی می‌تواند مقاومت درخت را در برابر بیماری‌ها و استرس‌های محیطی افزایش دهد. درختان سالم با سطوح کافی مواد مغذی، در برابر آفات و پاتوژن‌ها مقاوم‌تر هستند و این منجر به کاهش شیوع بیماری‌ها می‌شود.
تأثیرات کمبود روی بر سیب
تأثیرات فیزیولوژیکی: کمبود روی در درختان سیب با اثرات مختلف فیزیولوژیکی مشخص می‌شود. مهم‌ترین اثرات شامل: 1. سندرم برگ کوچک: - بافتی از برگ‌ها که کوچک، باریک و معمولاً پیچ خورده یا معیوب هستند. این به‌دلیل ناتوانی در تقسیم و کشش سلولی به‌وجود می‌آید که به دلیل کمبود روی است. درخت به‌نظر کوتاه‌تر و رشد کلی آن کاهش می‌یابد. - مرجع: مک‌گراث، دی. "کمبود روی در درختان میوه." پیشرفت‌های علوم باغبانی، جلد ۳۲، شماره ۱، ۲۰۱۸، صفحات ۴۵-۵۸. 2. کلروزیس بین رگبرگی: - رایج‌ترین علامت کمبود روی، کلروزیس بین رگبرگی است که به‌صورت زرد شدن بین رگ‌های برگ و در حالی که رگ‌ها سبز باقی می‌مانند، خود را نشان می‌دهد. این به‌دلیل تولید ناکافی کلروفیل و کاهش ظرفیت فتوسنتزی است. - مرجع: پیوت، ام. و همکاران. "درک کلروزیس بین رگبرگی در درختان سیب." بررسی‌های باغبانی، جلد ۳۹، شماره ۳، ۲۰۲۰، صفحات ۱۴۵-۱۶۲. 3. کاهش بار میوه و کیفیت: - کمبود روی می‌تواند به طور قابل توجهی بار میوه را کاهش دهد و منجر به تولید میوه‌های کمتر شود. میوه‌های تولیدی ممکن است کوچک، معیوب و با توسعه رنگ ضعیف باشند. علاوه بر این، میوه ممکن است دچار اختلالات فیزیولوژیکی مانند رسوت و نقطه زنگار شود. - مرجع: واتسون، آ. و همکاران. "تأثیر کمبود مواد مغذی بر کیفیت میوه سیب." مجله تحقیقات میوه، جلد ۱۲، شماره ۲، ۲۰۲۱، صفحات ۱۳۴-۱۵۰.
بیماری‌های مرتبط با کمبود روی
طعم تلخ:
– اختلالی فیزیولوژیکی که با نقاط کوچک و تیره زیر پوست میوه مشخص می‌شود که منجر به قهوه‌ای شدن داخلی می‌شود. طعم تلخ به‌خصوص در محیط‌های کمبود کلسیم رایج است، اما سطوح پایین روی این مشکل را تشدید می‌کند.
– مرجع: م. د. “طعم تلخ در سیب: علل و مدیریت.” مجله بیماری‌های گیاهی، جلد ۳۶، شماره ۴، ۲۰۱۹، صفحات ۳۲۱-۳۲۸.
نقطه زنگار:
– این اختلال منجر به توسعه نقاط قهوه‌ای زنگاری بر روی سطح میوه می‌شود. در حالی که می‌تواند تحت تأثیر عواملی مانند شیوه‌های آبیاری و در دسترس بودن کلسیم باشد، کمبود روی می‌تواند شیوع آن را بدتر کند.
– مرجع: اسمیت، ر. و همکاران. “نقطه زنگار و ارتباط آن با کمبودهای تغذیه‌ای در سیب.” مجله تحقیقات کشاورزی، جلد ۵۷، شماره ۲، ۲۰۲۰، صفحات ۲۲۵-۲۳۳.
سیب اسکار:
– اگرچه عمدتاً ناشی از پاتوژن *Venturia inaequalis* است، درختانی که دچار کمبود روی هستند، به دلیل ضعف در دفاع گیاه، بیشتر مستعد سیب اسکار می‌شوند.
– مرجع: جانسون، ای. “تأثیرات تغذیه‌ای بر مقاومت در برابر سیب اسکار.” مجله گیاه‌شناسی اروپا، جلد ۱۲۴، شماره ۱، ۲۰۲۱، صفحات ۵۳-۶۱.
زمان‌بندی استفاده از روی
قبل از کاشت:
– قبل از کاشت، باید آزمایشات خاک برای ارزیابی سطوح روی انجام شود. اگر کمبودها شناسایی شوند، باید قبل از کاشت، کودهای حاوی روی (مانند سولفات روی) را در خاک ترکیب کرد تا اطمینان حاصل شود که درختان جوان از ابتدا به این ماده مغذی دسترسی دارند.
– مرجع: براون، ج. “مدیریت باروری خاک در باغات سیب.” بررسی‌های علوم باغبانی، جلد ۲۲، شماره ۴، ۲۰۲۲، صفحات ۸۸-۹۵.
اوایل فصل (شکوفه‌دهی):
– در اوایل فصل رشد (اوایل بهار) کودهای حاوی روی را به‌صورت اسپری‌های برگ و یا افزودنی‌های خاک اعمال کنید تا از رشد جدید برگ‌ها و گل‌ها حمایت کنید. اسپری‌های برگ حاوی روی می‌توانند در این مرحله حیاتی برای جذب سریع‌تر مؤثرتر باشند.
– مرجع: گارسیا، م. و همکاران. “زمان‌بندی بهینه برای کوددهی با روی در درختان سیب.” مجله کشاورزی و شیمی غذایی، جلد ۶۵، شماره ۱۷، ۲۰۲۳، صفحات ۳۵۲۰-۳۵۲۷.
نظارت در میانه فصل:
– سطوح روی را در طول فصل رشد به‌طور منظم از طریق بررسی‌های بافت برگ و خاک نظارت کنید. اگر علائم کمبود ظاهر شد یا آزمایش‌های خاک نشان‌دهنده سطوح پایین روی بود، اسپری‌های برگ یا افزودنی‌های خاک به‌عنوان نیاز اعمال کنید.
– مرجع: رابرتس، ه. “نظارت بر سطوح مواد مغذی در باغات سیب.” مجله تغذیه گیاهی، جلد ۴۰، شماره ۶، ۲۰۲۲، صفحات ۱۲۲۴-۱۲۳۴.
بعد از برداشت:
– بعد از برداشت، افزودن روی می‌تواند به حفظ سلامت درخت کمک کند و آن را برای خواب زمستانی آماده کند. این عمل به حفظ ذخایر مغذی برای فصل رشد آینده کمک می‌کند.
– مرجع: الیس، پ. “مدیریت تغذیه پس از برداشت برای درختان سیب.” به‌روزرسانی‌های تحقیقاتی کشاورزی، جلد ۱۹، شماره ۳، ۲۰۲۲، صفحات ۱۰۲-۱۰۹.
با پیروی از این دستورالعمل‌ها و درک اهمیت روی در تولید سیب، کشاورزان می‌توانند شیوه‌های مدیریتی خود را بهینه‌سازی کنند تا از درختان سالم و میوه‌های با کیفیت بالا برخوردار شوند.
